Verslag Vincent Valens:
(Foto’s: Harry Gielen)
Tijdens de laatste ronde van het prachtige internationale toernooi in Hoogeveen en tevens gelijktijdig met de succesvolle GP van Buitenpost vond in Utrecht het traditionele Hutton-toernooi plaats. Dit NK Jeugdteams Regionale Bonden bestaat al meer dan 60 jaar en als NOSBO hebben we ook deze editie ons best gedaan bij te dragen aan het in stand houden van dit unieke evenement. Geen gemakkelijke opgave, want veel van de in aanmerking komende spelers waren actief in Hoogeveen.
Uiteindelijk lukte het om met een C- en een E-team naar het Leidsche Rijn College af te reizen. Een heel geschikte speellocatie, waar alle deelnemers en begeleiders gemakkelijk een soort thuishonk in de aula konden creëren, terwijl er in de lokalen op de eerste verdieping in alle rust geschaakt kon worden. Er werd in een prettige en gemoedelijke sfeer gestreden om elk half punt. Goed om te zien dat in verreweg de meeste gevallen de spelers onreglementaire situaties op het bord als vanzelfsprekend samen oplosten en zonder morren verder speelden.
Met ongeveer 50 deelnemende teams bleek het verzamelen van de uitslagen en het indelen van de volgende ronde aanzienlijk meer tijd te kosten dan gepland. Maar omdat het in de aula prima toeven was (snelschaken, tikkertje doen, tosti eten en bijkletsen, bijvoorbeeld) en we het vooruitzicht van een extra uur nachtrust hadden (ingang wintertijd), was dat best uit te zitten.
Gelet op de smalle selectie waren onze verwachtingen qua klassering vooraf, laten we zeggen, ontspannen. Vooral het C-team, bestaande uit Eli Alia Jorritsma, Matthias Weening, Jordyn van Keulen en Maurijn van der Veen, moest het opnemen tegen op papier zeer sterke tegenstand. In een veld van 11 teams moesten er heel wat nederlagen, zij het vaak zwaar bevochten, geslikt worden en werden zij uiteindelijk 10e . Gelet op het krachtsverschil een score naar verwachting. Om een indruk te geven, Eli Alia (een week eerder nog Nederlands Kampioene C bij het NK Snelschaken geworden) speelde op het 1e bord alle partijen tegen tegenstanders met tussen de 300 en 400 ratingpunten meer!
V.l.n.r. Jordyn, Matthias, Maurijn en Eli Alia
En tekenend voor het enthousiasme en de strijdlust van het team: toen bleek dat ze in de laatste ronde voor een 2e bye waren ingedeeld, kozen ze ervoor de wedstrijdleiding om een nieuwe indeling te vragen om toch met een echte wedstrijd te eindigen. Gevolg was wel dat de reeds begonnen partijen in de C-categorie vanwege de gewijzigde indeling moesten worden gestaakt en teruggezet in de beginstelling! Overbodig om te zeggen dat hierdoor niet werd ingelopen op het tijdsschema…
De jongens van het E-team, Andrii Kozhukhov, Theo Kudernac, Daan Hentzen en Gideon de jong, zaten met hun gemiddelde rating tegen de middenmoot aan en begonnen uitstekend met een 3-1 overwinning op de OSBO: 2x winst en 2x remise, iedereen direct op het scorebord.
Links ons E-team in actie
In deze categorie tot en met 10 jaar is het belangrijk om de partijen rustig te beginnen, wat vaak niet lukt, waarbij de stukken over de vloer stuiteren en waar je sommige partijen binnen 1 tot enkele minuten beëindigd ziet worden. Vanuit dat perspectief bezien speelden onze jongens heel beheerst en geconcentreerd. Met een daverende 3,5-0,5 overwinning in de laatste ronde kwamen ze uiteindelijk slechts een half punt tekort voor de 3e plaats. Theo en Daan, pas 9 jaar oud, leverden met elk 4 uit 5 een enorme bijdrage aan dit knappe resultaat.
V.l.n.r. Gideon, Theo, Daan en Andrii
Dank aan de goed verzorgde en gastvrije organisatie door Magnus Leidsche Rijn en de Stichts-Gooise Schaakbond. Ook dank aan de meegereisde ouders én iedereen die heeft meegeholpen om beide teams op de been te krijgen. En dank aan de spelers die allen met volle overgave hebben gestreden en zo de NOSBO-eer hoog hebben gehouden!
Tot slot een overpeinzing: mijn goede voornemen van 2023 om niet met het OV te reizen, is gisteren voor de goede zaak gesneuveld. Rechtstreeks heen en terug tussen Groningen en Utrecht Centraal verliep keurig op tijd. Wel vond ik de ‘kaartcontrole’ (die alleen op de heenreis gebeurde) nogal halfslachtig: een conducteur die in hoog tempo door de coupé liep, zeggende “Heeft er iemand nog vragen?”; ik kan me moeilijk voorstellen dat hij met deze aanpak veel zwartrijders in de kraag vat. Maar zijn optreden getuigde wel van een zeker gevoel voor humor, net als de buschauffeur op weg naar Utrecht CS die omriep dat hij begrip had voor de teleurstelling die wij, passagiers, ongetwijfeld ervoeren omdat het door een technische storing helaas niet mogelijk was voor de reis te betalen… Met zulke prijzen en zo’n gemoedelijke sfeer is vaker reizen met het OV toch het overwegen waard?